ben yokluğu yalnız bende sanırdım
meğerse ne yokluk çekenler varmış
derdimi herkesten fazla sanırdım
yoklukla yaşarken ölenler varmış
ey gönlüm sen benden neler istiyorsun
mutluluk yetinmektir bunu bilmiyorsun
neden şu haline şükür etmiyorsun
isyan ediyorsun
görmedin mi dünya hırsın kurbanıdır
sen de mi hırsına mağlup oluyorsun
dünya gurbetinde birer misafiriz
doğarken ne getirdin ne götürüyorsun
mutluluk hırstan uzak olabilmektir
mutluluk bir gönülde bir aşk demektir
ömrün ilk adımları sevgiyle başlar
mutluluk nefret değil sevebilmektir
hasret benim dert benim
şu susmayan can benim
derde öyle alıştım ki
sanki ben dert, dert benim
sus gönlüm sus artık
dertsiz ömür olmaz
herşeye çare var
ecele bulunmaz
doğacak ümidi henüz kaybetmedin
kaybolan ümitlere bağlanıp kalınmaz
dünya gurbet yeri bizler misafiriz
bir yaranın acısı, acıyla sarılmaz
___________________________
Gerek zamanının ötesinde müziği, gerek alabildiğine derin sözleriyle varoluşçu bir aydınlanmanın şarkısıdır "Yokluk". Orhan Gencebay'ın yazdığı en güzel şarkılardan da biridir gözümde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder